Mijn naam is Martine (1979) en woon samen met mijn gezin in Brabant. Ik ben in 2004 afgestudeerd als maatschappelijk werker. 

Vanuit mijn eigen ervaring weet ik hoe het is om met het Klinefeltersyndroom te maken te hebben. In 2007 kregen we de diagnose. We zijn onze zoektocht begonnen hoe met het syndroom om te gaan. We hadden toen destijds behoefte aan een maatschappelijk werker of psycholoog die echt wist wat het syndroom inhield. Echter hebben we die niet gevonden. Ik ben in 2018 om die reden een praktijk begonnen. Ik ben namelijk maatschappelijk werker, heb veel praktische ervaring opgedaan binnen het begeleid wonen, heb een partner met het syndroom en ben van 2012 tot 2020 bestuurslid geweest van de Nederlandse Klinefelter Vereniging waarvoor ik nu nog steeds adviseur ben.

Ik draag mensen met KS een warm hart toe. Vertrouwen, duidelijkheid, gelijkwaardigheid en respect zijn kernbegrippen die ik belangrijk vind. Daarnaast kijk ik vooral naar de mens i.p.v. de diagnose waarbij ik zoek naar mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Ik ben praktisch en onderzoekend gericht, soms confronterend, maar altijd met liefde voor mijn vak en de mensen waar ik voor werk. Ik sluit aan op datgeen wat iemand nodig heeft om het uiteindelijk grotendeels of volledig zelf te kunnen. Ik werk graag met mensen die het Klinefeltersyndroom hebben, maar ook met hun partners, ouders en mogelijk andere betrokkenen. 

Mijn manier van werken is te omschrijven als concreet, helder, gestructureerd, praktisch en vanuit een warm hart dat goed kan luisteren. Naast de praktische zaken, ondersteun ik in het aanvaarden van het syndroom. Hoe moet ik hiermee om gaan? Wie vertel ik het wel en wie niet? Kinderwens, en nu? En wat staat ouders te wachten als ze een kindje krijgen of net hebben gekregen met het Klinefeltersyndroom?

Balans is het sleutelwoord.

Methodiek

Als maatschappelijk werker heb ik een denkbeeldig koffertje gevuld met kennis die ik op verschillende manieren in kan zetten. Waar ik het meest door geïnspireerd ben:

Verlies en rouw: 
Ik heb in 2020 een post-HBO opleiding Verlieskunde afgerond waardoor ik me nu naast maatschappelijk werker en ervaringsdeskundige ook rouw- en verliesbegeleider mag noemen. Ik heb in de studie Verlieskunde kennis en methodieken aangereikt gekregen over bijvoorbeeld het verliezen van gezondheid, relatie, werk, eigenwaarde. Zaken waar je als persoon met het Klinefeltersyndroom of naastbetrokkene mee te maken kunt hebben.

Rehabilitatiemethodiek: (bron rehabilitatie '92)
De fases van herstel: (bron Lentis GGZ)
Communitysupport: (bron communitysupport)
Results Based Accountability: (bron Uitkoers)