In 2007 kregen mijn partner en ik de diagnose Klinefeltersyndroom te horen. Omdat we zelf destijds een psycholoog of maatschappelijk werker misten die écht wist wat het Klinefeltersyndroom inhield, ben ik deze praktijk gestart. Ik ben maatschappelijk werker, gecertificeerd ervaringsdeskundige, rouw- en verliesbegeleider en ben sinds 2012 bestuurslid van de Nederlandse Klinefelter Vereniging. Met deze ervaring geef ik mensen weer hoop en perspectief. Ik weet wat er mogelijk kan helpen, maar ik blijf gefocust op waar jouw behoefte en kracht ligt.

Je bent nog steeds dezelfde persoon als die je was voordat de diagnose gesteld werd. 

Mijn werkwijze

Meestal kom ik bij mensen thuis of op een andere locatie die iemand zelf prettig vindt. Mocht de afstand te ver zijn, is het ook zeker mogelijk om elkaar telefonisch of via skype te spreken. Samen gaan we op zoek naar hetgeen je -veelal- praktisch op weg helpt. Waar er knelpunten zitten en waar je andere inzichten in wil krijgen. Het is uiteraard prima als je hier anderen bij aanwezig wil hebben. Ik sluit aan bij wat je nodig hebt, qua tijd en qua zorg. Mocht je vaker een gesprek willen dan kan dat uiteraard, ook al zit hier een hele tijd tussen. 

Voor wie

Mijn werkzaamheden zijn breed gericht. Ik werk graag met lotgenoten, partners, ouders of andere naastbetrokkenen, maar ook zeer zeker met professionals. Zowel in de begeleidende rol, alsook adviserend.

Voor mensen met het Klinefeltersyndroom:
Veel praktische zaken waar je tegenaan kunt lopen zijn bijvoorbeeld; vermoeidheid, acceptatie/aanvaarding, zelfbeeld, sociale contacten, grenzen, boven proportie boos worden, balans houden, kinderwens, medicijngebruik, lichamelijke bijkomstigheden, enzovoorts. Ik ga praktisch met je aan de slag hoe je je leven zo aan kunt passen zodat je zo min mogelijk last hebt van de negatieve symptomen van het syndroom.

Partners:
Partners lopen tegen weer heel andere zaken aan. Grenzen is hierin een belangrijke, acceptatie/aanvaarding, begrip, herkenning en erkenning. Een luisterend oor van iemand die weet hoe lastig het soms kan zijn èn hoe je hiermee om moet gaan. 

Ouders:
Voor ouders zijn veelgehoorde vragen wat voor perspectief hun kind heeft, welke mogelijkheden er zijn, hoe kunnen we ons kind het beste begeleiden? Hoe kunnen we het beste aansluiten bij de mogelijkheden?

Naastbetrokkenen zoals familie / vrienden / zeer nabije collega’s:
Een stukje begrip, herkenning, hoe hiermee om te gaan, eigen grenzen.

Instanties / organisaties / naastbetrokkenen:
Instanties die iemand in begeleiding hebben met het syndroom zijn ook op zoek naar handvatten, duidelijkheid. Wat hoort wel bij het syndroom en wat niet? Hoe kunnen we deze persoon zo goed mogelijk ondersteunen, hoe halen we het beste in deze persoon naar boven?   

Ervaringsdeskundigheid

Ik krijg wel eens de opmerking dat ik geen ervaringsdeskundige van het syndroom van Klinefelter kan zijn omdat ik dat syndroom niet heb. Klopt! Maar waarom noem ik mezelf dan toch ervaringsdeskundige? Elke ervaringsdeskundige heeft een ontwrichtende situatie meegemaakt die levensveranderd is (geweest). Ook voor mij als partner stond mijn wereld op zijn kop en heeft het veel uitdagingen met zich meegebracht. Ik heb tijdens mijn opleiding tot ervaringsdeskundige kennis opgedaan hoe ik aan kan sluiten bij anderen, of dit nu lotgenoten, partners, ouders of andere betrokkenen zijn. Vaak is de herkenning en erkenning van het syndroom al een verademing. En mocht je het prettig vinden, zal ik je graag meer vertellen over mijn eigen ervaringen.